Z definicji, oprogramowanie systemowe to zestaw programów umożliwiających zarządzanie komponentami systemu komputerowego, takimi jak procesor, pamięć RAM, sprzęt sieciowy, pełniący rolę „interfejsu międzywarstwowego” z jednej strony sprzętu, a z drugiej – aplikacji użytkownika.

Oprogramowanie systemowe i użytkowe

W przeciwieństwie do oprogramowania aplikacyjnego, system nie rozwiązuje konkretnych problemów praktycznych, a jedynie zapewnia pracę innych programów, udostępniając im funkcje serwisowe oraz szczegóły wdrożenia sprzętu i firmware’u systemu komputerowego, zarządza zasobami sprzętowymi systemu komputerowego. Przypisanie danego oprogramowania do systemu jest warunkowe i zależy od porozumień stosowanych w konkretnym kontekście. Oprogramowanie systemowe obejmuje z reguły systemy operacyjne, narzędzia, systemy zarządzania bazami danych oraz szeroką klasę oprogramowania łączącego. Oprogramowanie użytkowe stanowią wszystkie te programy (m.in. oprogramowanie pc-gastronom), które są używane w życiu codziennym, od programów biurowych po gry wideo, przeglądarki internetowe, klientów poczty, odtwarzacze audio-video, aplikacje do prowadzenia rozmów na czacie, a także wiele specyficznych produktów z dziedziny profesjonalnej/przemysłowej (biznesowej) dla najbardziej zróżnicowanych potrzeb oraz działań. System antyzłośliwego oprogramowania jest również aplikacją, podobnie jak oprogramowanie diagnostyczne (sprzęt lub oprogramowanie) lub narzędzie do zarządzania aktualizacjami.

W środowiskach profesjonalnych, program użytkownika do zarządzania maszyną lub zakładem jest również oprogramowaniem, a w zastosowaniach przemysłowych – sterownikiem PLC. Termin „pakiet” odnosi się do oprogramowania zorganizowanego w różne programy i moduły.